Uzaktan Eğitimde Öğrencilerin Can Sıkıntısıyla Başa Çıkma Stratejileri
Keywords:
uzaktan eğitim, can sıkıntısı, başa çıkma stratejisi, bilişsel yaklaşma, bilişsel kaçınma, distance education, boredom coping strategies, cognitive approach, cognitive avoidanceAbstract
Öz
Eğitsel etkinliklerin öğreten ve öğrenenlerin aynı mekânda bulunmadan gerçekleştiği uzaktan eğitim uygulamaları, koronavirüs (Covid-19) pandemisi nedeni ile dünya genelinde yaygın hale gelmiştir. Klasik sınıf ortamlarından farklı olan uzaktan eğitim ortamlarında öğrencilerin derse devam etmesi ve dersin tamamına katılarak sonlandırması eğitsel etkinliklerin amacına ulaşması açısından oldukça önemlidir. Motivasyon, uzaktan eğitimde öğrencilerin derse devamının sağlanmasında önemli bir faktördür ve motivasyonun sağlanmasında birçok değişken etkilidir. Bu değişkenlerden biri de can sıkıntısıdır. Uzaktan eğitimle derslere katılan üniversite öğrencilerinin can sıkıntısıyla başa çıkmada kullandıkları stratejileri incelemeyi amaçlayan bu araştırmada karma araştırma deseni kullanılmıştır. Karabük Üniversitesi’nde 2019-2020 akademik yılında uzaktan eğitim kapsamında ders alan 147 üniversite öğrencisinin katıldığı bu çalışmada veriler çevrimiçi olarak “Can Sıkıntısıyla Başa Çıkma Stratejileri Ölçeği” aracılığı ile toplanmıştır. Ayrıca gönüllü öğrencilerin cevapladığı bir açık uçlu sorudan elde edilen veriler de nicel verileri desteklemek adına kullanılmıştır. Nicel verilerin analizinde hiyerarşik küme analizi, Ward bağlantılı kümeleme yöntemi kullanılarak elde edilen dallanma grafiği (dendrogram) ve toplamalı küme listesi (Agglomeration Schedule) aracılığı ile üç anlamlı küme elde edilmiştir. Bu kümeler şu şekildedir: uzaktan eğitim derslerinde can sıkıntısıyla başa çıkma stratejisi olarak daha çok bilişsel yaklaşma ve bilişsel kaçınma stratejilerini bir arada kullanan “odaklanamayanlar”, daha çok bilişsel kaçınma stratejilerini kullanan “uzaklaşmaya çalışanlar” ve daha çok bilişsel yaklaşma stratejilerini kullanan “stratejisini değiştirenler”. Araştırma sonuçlarından yola çıkarak uzaktan eğitim ortamında ders veren öğretmenlere, öğrencilerinin daha çok yaklaşma stratejilerini kullanmalarını desteklemeleri önerilebilir.
Abstract
Distance education practices, where educational activities are carried out by teachers and learners without being in the same place, have become widespread worldwide due to coronavirus (Covid-19) pandemic. In distance education environments that are different from the classical classrooms, it is very important for students to attend the course and end it by attending the whole course in order for the purpose of educational activities to be achieved. Motivation is an important factor in ensuring students' attendance in distance education and there are many variables that affect motivation. One of these variables is boredom. This research, which aims to examine the boredom coping strategies used by university students attending classes in distance education, is designed in mixed methods. 147 students, who attended the distance education courses at the 2019-2020 academic year at Karabuk University participated in this study. The data were collected online through the "Boredom Coping Scale". In addition, data from an open-ended question answered by volunteer students were used to support quantitative data. In the analysis of the quantitative data, three significant clusters were obtained by means of the hierarchical cluster analysis, the dendrogram obtained using the Ward-linked clustering method and the agglomeration schedule. These clusters are as follows: (1) "distracted" who use cognitive-approach and cognitive-avoidance strategies together to deal with boredom in distance education lessons, (2) “evaders” who mostly use cognitive-avoidance strategies, and (3)“revisionaries” who mostly use cognitive-approach strategies. Based on the results of the research, it can be suggested to those who teach in the distance education to support their students to use approach strategies more.
References
Altınkurt, Y. (2008). Öğrenci devamsızlıklarının nedenleri ve devamsızlığın akademik başarıya olan etkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(1), 129-142.
Bates, A.W. (2015) Dijital çağda öğretim. (M. Adnan, çev.). [Online]: https://pressbooks.bccampus.ca/tonybates/ adresinden erişildi.
Bench, S. W., ve Lench, H. C. (2019). Boredom as a seeking state: boredom prompts the pursuit of novel (even negative) experiences. Emotion, 19(2), 242, DOI: 10.1037/emo0000433
Bozkurt, A. (2017). Türkiye’de uzaktan eğitimin dünü, bugünü ve yarını. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 3(2), 85-124.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri (15. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Chater, N., Loewenstein, G., ve Wojtowicz, Z. (2019). Boredom and flow: an opportunity cost theory of attention-directing motivational states. SSRN, DOI: 10.2139/ssrn.3339123
Chen, K. C., ve Jang, S. J. (2010). Motivation in online learning: testing a model of self-determination theory. Computers in Human Behavior, 26(4), 741-752, DOI: 10.1016/j.chb.2010.01.011
Clark, J. T. (2020). Distance education. E. Iadanza (Ed.), Clinical Engineering Handbook içinde (s. 410-415). Cambridge: Academic Press. DOI: 10.1016/C2016-0-04298-5
Daschmann, E.C. (2013). Boredom in school from the perspectives of students, teachers, and parents. (Yayımlanmamış doktora tezi). Konstanz Üniversitesi, Konstanz.
Demirkasımoğlu, N. (2017). Üniversite öğrencilerinin derste can sıkıntısına ilişlkin görüşleri: öğretmen adayları üzerine bir araştırma. Yükseköğretim Dergisi, 7(1), 10–27, DOI: 10.2399/yod.17.002
Dursun, P. (2016). On the nature of boredom. Mediterranean Journal of Humanities, 4(2), 209-220.
Eren, A. (2013). Öğretmen adaylarının can sıkıntısıyla başa çıkma stratejilerinin görünümleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 46(2), 69-90, DOI: 10.1501/Egifak_0000001295
Eren, A., ve Coşkun, H. (2015). Time perspectives and boredom coping strategies of undergraduate students from Turkey. Educational Research for Policy and Practice, 14(1), 53-75.
Ferreira, L. ve Hitchcock, D. B. (2009). A comparison of hierarchical methods for cluster functional data. Communications in Statistics-Simulation and Computation, 38(9), 1925-1949.
Fritea, I., ve Fritea, R. (2013). Can motivational regulation counteract the effects of boredom on academic achievement? Procedia-Social and Behavioral Sciences, 78, 135-139, DOI: 10.1016/j.sbspro.2013.04.266
Gjesme, T. (1977). General satisfaction and boredom at school as a function of the pupils’ personality characteristics. Scandinavian Journal of Educational Research, 21(1), 113- 146.
Goetz, T., Frenzel, A. C., Hall, N. C., Nett, U. E., Pekrun, R., ve Lipnevich, A. A. (2014). Types of boredom: An experience sampling approach. Motivation and Emotion, 38(3), 401–419.
Gökyer, N. (2012). Ortaöğretim okullarındaki devamsızlık nedenlerine ilişkin öğrenci görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(3), 913-938.
Harasymchuk C. ve Fehr B. (2010). “A script analysis of relational boredom: Causes, feelings, and coping strategies”. Journal of Social and Clinical Psychology 29(9), 988-1019.
Hunter, A., ve Eastwood, J. D. (2018). Does state boredom cause failures of attention? Examining the relations between trait boredom, state boredom, and sustained attention. Experimental Brain Research, 236(9), 2483-2492, DOI: 10.1007/s00221-016-4749-7
İlhan, M., ve Çetin, B. (2014). LISREL ve AMOS programları kullanılarak gerçekleştirilen yapısal eşitlik modeli (yem) analizlerine ilişkin sonuçların karşılaştırılması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 5(2), 26-42, DOI: 10.21031/epod.31126
Jarvis, S., ve Seifert, T. (2002). Work avoidance as a manifestation of hostility, helplessness, and boredom. Alberta Journal of Educational Research, 48, 174 - 187.
Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi (24.baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Kılıç, S. (2016). Cronbach's alpha reliability coefficient. Psychiatry and Behavioral Sciences, 6(1), 47, DOI: 10.5455/jmood.20160307122823
Kökçam, B. (2019). Üniversite öğrencilerinde derste can sikintisi ile baş etme stratejilerinin çeşitli değişkenler açisindan incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Kuloğlu, M. E. (2020). Uzaktan eğitim öğrencilerinin akademik başarıları, başarı motivasyonları ve can sıkıntıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Akademik Platform Eğitim ve Değişim Dergisi, 3(1), 48-60.
La Marca, A., ve Longo, L. (2017). Addressing student motivation, self- regulation, and engagement in flipped classroom to decrease boredom. International Journal of Information and Education Technology, 7(3), 230-235, DOI: 10.18178/ijiet.2017.7.3.871
Mann, S. ve Robinson, A. (2009). Boredom in the lecture theatre: An investigation into the contributors, moderators and outcomes of boredom amongst university students, British Educational Research Journal, 35(2), 243-258.
Mercer-Lynn, K. B., Bar, R. J. ve Eastwood, J. D. (2014). Causes of boredom: the person, the situation, or both? Personality and Individual Differences, (56), 122-126, DOI: 10.1016/j.paid.2013.08.034
Moos, R. H., ve Holahan, C. J. (2003). Dispositional and contextual perspectives on coping: Toward an integrative framework. Journal of Clinical Psychology, 59(12), 1387-1403.
Nett, U. E., Goetz, T., ve Daniels, L. M. (2010). What to do when feeling bored? Students' strategies for coping with boredom. Learning and Individual Differences, 20(6), 626-638, DOI: 10.1016/j.lindif.2010.09.004
Nett, U. E., Goetz, T. ve Hall, N. C. (2011). Coping with boredom in school: An experience sampling perspective. Contemporary Educational Psychology, 36(1), 49- 59, DOI: 10.1016/j.cedpsych.2010.10.003
Pekrun, R. (2006). The control-value theory of achievement emotions: Assumptions, corollaries, and implications for educational research and practice. Educational Psychology Review, 18(4), 315-341.
Pekrun, R., Hall, N. C., Goetz, T., ve Perry, R. P. (2014). Boredom and academic achievement: Testing a model of reciprocal causation. Journal of Educational Psychology, 106(3), 696.
Sürücü, A. ve Kula, E. (2016). Dikkat becerisinin geliştirilmesi. İçinde, N. Sargın, S. Avşaroğlu ve A. Ünal(Ed.), Eğitimden Psikolojik Yansımalar, (ss.135-150). Konya: Çizgi Kitabevi
Şimşek, H., Kula, S. S. ve Baltacı, Ö. (2019). Üniversite öğrencilerinin derslerdeki can sıkıntısı yaşantılarının incelemesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 178-190, DOI: 10.17679/inuefd.422551
Tabachnick, B.G. ve Fidell, L.S. (2013). Using multivariate statistics. (6.bs.). Boston: Pearson.
Telli, S.G. ve Altun, D. (2020). Coronavirüs ve çevrimiçi (online) eğitimin önlenemeyen yükselişi. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 3(1), 25-34, DOI: 10.32329/uad.711110
Uçar, H., ve Kumtepe, A. T. (2016). Uzaktan eğitimde ARCS-V motivasyon tasarımı modelinin kullanımı. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 2(4), 37-54.
Van Tilburg, W. A. P. ve Igou, E. R. (2012). On boredom: lack of challenge and meaning as distinct boredom experiences. Motivation and Emotion, 36(2), 181-194, DOI: 10.1007/s11031-011-9234-9
Wang, S. K. (2008). The effects of a synchronous communication tool (yahoo messenger) on online learners’ sense of community and their multimedia authoring skills. Journal of Interactive Online Learning, 7(1), 59-74
Zhou, L., Wu, S., Zhou, M., ve Li, F. (2020). 'School’s out, but class’ on', the largest online education in the world today: taking china’s practical exploration during the covid-19 epidemic prevention and control as an example. Best Evid Chin Edu, 4(2), 501-519, DOI: 10.2139/ssrn.3555520
