A Comparison of Gifted and Average Students’ Attention Abilities
Keywords:
üstün zekâlı öğrenciler, sürekli dikkat, seçici/odaklanmış dikkatAbstract
Abstract
The purpose of this study was to compare at- tention abilities of gifted students and their av- erage peers. The sample consisted 17 gifted and 18 average students. The groups were matched in terms of age and gender. Students’ age ranged from 7 to 11. Wechsler Intelligence Scale for Children-Revised (WISC-R) was used to as- sess intelligence, Stroop Test TBAG Form to as- sess selective/focused attention and Cancella- tion Test Turkish Form to assess sustained at- tention. The results showed that gifted students performed significantly better than average stu- dents in selective/focused and sustained atten- tion. Reaction time of gifted students were sig- nificantly shorter than average students in both tests, and their errors and corrections were sig- nificantly less than their average peers. Keywords: gifted students, sustained attention, selective/focused attention
Öz
Araştırmada üstün ve normal zekâlı öğrencile- rin dikkat becerilerinin karşılaştırılması amaç- lanmaktadır. Araştırmanın örneklemi 17 üstün zekâ düzeyine ve 18 normal zekâ düzeyine sa- hip öğrencinin bulunduğu iki gruptan oluş- maktadır. Öğrenciler 7-11 yaş aralığındadır. Gruplar yaş ve cinsiyet değişkenleri açısından eşleştirilmiştir. Araştırmada zekâyı değerlen- dirmek için Wechsler Çocuklar için Zekâ Ölçeği (WISC-R), seçici ve odaklanmış dikkati ölçmek için Stroop Testi TBAG Formu, sürekli dikkati ölçmek için İşaretleme Testi-Türk Formu kulla- nılmıştır. Bulgular üstün zekâlı öğrencilerin odaklanmış/seçici ve sürekli dikkat perfor- manslarının normal zekâ düzeyine sahip öğren- cilere kıyasla anlamlı düzeyde yüksek oldu- ğunu göstermiştir. Üstün zekâlı öğrencilerin normal zekâ düzeyine sahip olan öğrencilere kı- yasla her iki testte de tepki süreleri anlamlı dü- zeyde kısa; hata ve düzeltme miktarları anlamlı düzeyde az olmuştur.
References
Arffa, S. (2007). The relationship of intelligence to executive function and nonexecutive function measures in a sample of average, above average, and gifted youth. Archives of Clinical Neuropsychology, 22, 969-978.
Ashkenazi, S., Rubinsten, O., & Henik, A. (2009). Attention, automaticity, and developmental dyscalculia. Neuropsychology, 23, 535-540.
Baum, S.M., Olenchak, F.R., & Owen, S.V. (1998). Gifted students tith attention deficits: Fact and/or fiction? Or can we see the forest for the trees? Gifted Child Quarterly, 42(2), 96 104.
Chae, P.K., Kim, J., & Noh, K. (2003). Diagnosis of ADHD among gifted children in relation to KEDI-WISC and TOVA performance. Gifted Child Quarterly, 47(3), 192-201.
Chalke, F.C. & Ertl, J. (1965). Evoked potentials and intelligence. Life Sciences, 4, 1319-1322.
Cohen, R.A. (2013). The neuropsychology of attention (2. Ed. ). New York: Springer.
Crawford, J.D. (1991). The relationship between tests of sustained attention and fluid intelligence. Personality and Individual Differences, 12(6), 599-611.
Doğutepe-Dinçer, E. (2006). Dikkat ve bellek uzamı kavramlarının psikometrik yoldan ayrıştırılabilirliği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Doğutepe-Dinçer, E. ve Karakaş, S. (2008). Nöropsikolojik dikkat testleri arasındaki ilişkilerin modellenmesi. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, 18, 31-40.
Facoetti, A., Paganoni, P., Turatto, M., Marzola, V., & Mascetti, G.G. (2000). Visual spatial attention in developmental dyslexia. Cortex, 36, 109-123.
Geake, J. (2008). High abilities at fluid analogizing: A cognitive neuroscience construct of giftedness. Roeper Review, 30, 187-195.
James, W. (1890). The principles of psychology. New York: Henry Holt & Company.
Johnson, J., Im-Bolter, N., & Pascual-Leone, J. (2003). Development of mental attention in gifted and mainstream children: The role of mental capacity, inhibition, and speed of processing. Child Development, 74(6), 1594-1614.
Kantowitz, B.H., Roediger III, H.L., & Elmes, D.G. (2014). Deneysel Psikoloji (N. Er ve Y.A. Duyan, Çev.). Ankara: Nobel Yayıncılık. (Orijinal çalışma basım tarihi 2008).
Karakaş, S. (2000). Zekâ, ülkemizdeki durum, işlevsel ve yapısal unsurlar. Türkiye Zekâ Vakfı Yaratıcı Zekâ ve Eğitim Sempozyumu Bildirileri, 22-30.
Karakaş, S. ve Doğutepe-Dinçer, E. (2011). Nöropsikolojik testlerin çocuklar için araştırma ve geliştirme çalışmaları: Bilnot-Çocuk. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri.
Karakaş, S., Erdoğan-Bakar, E. ve Doğutepe-Dinçer, E. (2013). Nöropsikolojik testlerin yetişkinler için araştırma ve geliştirme çalışmaları: Bilnot-Yetişkin (3. baskı). Konya: Eğitim Yayınevi.
Karakaş, S., Erdoğan-Bakar, E. ve Işık-Taner, Y. (2013). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olgularındaki zekâ puanında dikkatin rolü. Türk Psikoloji Dergisi, 28(72), 62-82.
Karakaş, S., Erdoğan, E., Sak, L., Soysal, A.S., Ulusoy, T., Ulusoy, İ.Y. ve Alkan, S. (1999a). Stroop Testi TBAG Formu: Türk kültürüne standardizasyon
çalışmaları, güvenirlik ve geçerlik. Klinik Psikiyatri, 2, 75-88.
Karakaş, S., Irak, M., Kurt, M. ve Erzengin, Ö.N. (1999b). Wisconsin Kart Eşleme Testi ve Stroop Testi TBAG Formu: Ölçülen özellikler açısından karşılaştırmalı analiz. 3P Dergisi, 7(3), 179-192.
Kılıç, B.G., Koçkar, A.İ., Irak, M., Şener, Ş. ve Karakaş, S. (2002a). Stroop Testi TBAG Formu’nun 6-11 yaş grubu çocuklarda standardizasyon çalışması. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 9(2), 86-99.
Kılıç, B.G., Koçkar, A.İ., Irak, M., Şener, Ş. ve Karakaş, S. (2002b). İşaretleme Testi Türk Formu’nun 6-11 yaş grubu çocuklarda standardizasyon çalışması. Klinik Psikiyatri, 5, 213-228.
Kirby, J.R. & Das, J.P. (1990). A Cognitive approach to intelligence: Attention, coding and planning. Canadian Psychology, 31(3), 320-333.
Latimer, D. & Webb, J.T. (1993). ADHD and children who are gifted. Exceptional Children, 60(2), 183-185.
Leana-Taşcılar, M.Z. (2016). Üstün yetenekli ve normal öğrencilerin planlama becerileriyle ilgili deneysel bir araştırma. Türk Üstün Zekâ ve Eğitimi Dergisi, 6(2), 55-70.
Leana-Taşcılar, M.Z. ve Cinan, S. (2012). Üstün zekâlı ve normal zekâlı çocuklarda yönetsel işlevler: Londra Kulesi Testi. Psikoloji Çalışmaları Dergisi, 32(1), 13-30.
Leana-Taşcılar, M.Z. ve Cinan, S. (2014). Üstün ve normal öğrencilerin yönetici işlevlerinin ve çalışma belleklerinin değerlendirilmesi ve ihtiyaçlarına yönelik eğitim programının uygulanması. Üstün Yetenekliler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 2(1), 42-57.
Liu, T., Xiao, T., Shi, J., & Zhao, D. (2011a). Response preparation and cognitive control of highly intelligent children: A go-nogo event-related potential study. Neuroscience, 180, 122-128.
Liu, T., Xiao, T., Shi, J., & Zhao, L. (2011b). Sensory gating, inhibition control and child intelligence: An event-related potentials study. Neuroscience, 180, 250-257.
Vande Voort, J.L., He, J., Jameson, N.D., & Merikangas, K.R. (2014). Impact of the DSM- 5 attention-deficit/hyperactivity disorder age-of-onset criterion in the US adolescent population. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 53(7), 734-744.
Visser, M., Das-Smaal, E., & Kwakman, H. (1996). Impulsivity and negative priming: Evidence for diminished cognitive inhibition in impulsive children. British Journal of Psychology, 87(1), 131-140.
Wickens, C.D. (1984). In R. Parasuraman & R. Davies, (Eds.), Varieties in attention. NewYork: Academic Press.
Zha, Z. (1984). A comperative study of the analogical reasoning of 3 to 6 year old supernormal and normal children. Acta Psychologica Sinica, 16, 27-36.
