Opinions of Artistically Talented Eminent Adults on Supports Provided by the State for Gifted Children in the Arts
Keywords:
sanat alanında üstün yetenekli çocuk, üstün yeteneklilerin eğitimi, devlet desteği, Artistically gifted, gifted education, state supportAbstract
Abstract
The purpose of the study was to examine opin- ions of artists in music about state supports for students talented in music. Participants had state sup-ports in music when they were young. A phenomenological study was undertaken to interview the participants. They were inter- viewed face to face. Data was coded and con- tent-analyzed and categorized by themes. The findings showed that all of the participants ex- pressed that policies related to the education of gifted children in the field of arts in Turkey did not work anymore, losing functionality and ef- fects and special services to be provided for ar- tistically gifted students depended upon indi- viduals who were in charge, showing that the policies were no longer useful. In addition, the participants stated that policies and practices have changed constantly as a result of changes in perceptions of educational politics and de- cision makers. Therefore, it is reasonable to claim that the greatest challenge in the educa- tion of students highly talented in the arts is the lack of a consistent and sustainable national policy.
Öz
Bu araştırmanın amacı sanat alanında üstün ye- tenekli çocukların eğitiminin devlet tarafından desteklenmesine ilişkin sanatçıların görüşleri- nin incelenmesidir. Nitel araştırma yöntemle- rinden olgu bilim deseniyle yürütülmüş olan bu çalışmanın verileri, yüz yüze görüşme ve yarı yapılandırılmış bir görüşme formu kullanı- larak elde edilmiştir. Araştırma kapsamında sa- nat eğitiminde devlet desteğinden faydalanan sanatçılar ile görüşmeler yapılmıştır. Görüşme- ler sonucunda elde edilen veriler içerik anali- zine tabi tutularak kodlamalar yapılmış ve te- malar oluşturulmuştur. Araştırma bulgularına göre katılımcıların tamamı, sanat alanında üs- tün yetenekli çocukların eğitimine yönelik yasal düzenlemelerin günümüzde işlevselliğini kay- betmiş olduğunu ve devlet desteğinin sağlan- masının yetkililerinin inisiyatifine bırakıldığını belirtmişlerdir. Bununla birlikte katılımcılar, Türkiye’de karar vericiler ve politika yapıcıla- rın sanata bakış açılarının değişimine bağlı ola- rak ilgili yasal düzenlemelerin ve uygulamala- rın da sürekli değiştiğini ifade etmişlerdir. Buna göre sanat alanında üstün yetenekli çocukların eğitiminde en büyük eksikliğinin bu konuda devletin tutarlı ve sürdürülebilir milli bir politi- kasının olmaması olduğu söylenebilir.
References
Akarsu, F. (2001). Üstün yetenekli çocuklar, Ankara: Eduser Yayınları.
Akkanat, H. (2004). “Üstün veya özel yetenekliler”, (Ed.: M. R. Şirin, A. Kulaksızoğlu ve A.E. Bilgili), Üstün yetenekli çocuklar seçilmiş makaleler kitabı (ss. 172-181), İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
Ali, F. (2006). “Harika çocuk artık Viyana’da”, Milliyet Gazetesi. Erişim adresi: http://www.milliyet.com.tr/harika-cocuk-artik-viyana-da-pembenar-detay-kultursanat-533071/
Bakioğlu, A. & Levent, F. (2013). Üstün yeteneklilerin eğitiminde Türkiye için öneriler. Üstün Yetenekli Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 1(1), 33-45.
Bozdağ, L. (2015). Çağdaş sanat ve siyaset dönüşümüne yeniden bakmak politikanın estetize hali. Eğitim Bilim Toplum, 13(52), 94-127.
Clark, B. (2015). Üstün zekâlı olarak büyümek, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Coşkun, B. (2007). Görsel sanatlarda üstün yetenekli çocukların eğitimi ile ilgili öğretmen görüşleri ve değerlendirmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
Cutts, N. E. & Moseley, N. (2004). Üstün zekâlı ve yetenekli çocukların eğitimi. İstanbul: Özgür Yayınları.
Çatalbaş, S. G. & Koç, N. (2016). Demokrat Parti dönemi kültür politikaları (1950-1960). Türk-İslam Medeniyeti Akademik Araştırmalar Dergisi, 11(22), 227-246.
Çitil, M. (2009). Cumhuriyetin ilanından günümüze kadar Türkiye’de özel eğitim (1923-2007). (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Enç, M. (2005). Üstün beyin gücü. 2. Baskı, Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
Erdoğan, G. (2008). Sosyal devlette sanat ve sanatçının korunması, TBB Dergisi, 74, 191-225. Ersoy, Ö. & Avcı, N. (2004). Üstün zekalı ve özel yetenekli çocuklar. M. R. Şirin, A. Kulaksızoğlu & A.E. Bilgili (Ed.), Üstün yetenekli çocuklar seçilmiş makaleler kitabı (ss. 195-201),İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
Güler, A., Halıcıoğlu, M. B. & Taşğın, S. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
İpşiroğlu, N. (1998). Sanattan güncel yaşama. İstanbul: Pan Yayınları.
Kahramankaptan, Ş. (1998). İsmet İnönü ve harika çocuklar. Ankara: Ümit Yayınları.
Levent, F. (2011). Üstün yetenekli çocukların hakları. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
Levent, F. (2014). Üstün yetenekli çocukları anlamak (3. Baskı), Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Lowenfeld, V. (1957). Creative and mental growth (3rd ed.). New York: Macmillan.
Maba, A. & Sakar, M. H. (2015). Türkiye’de müziksel alanda üstün yetenekli bireylerin eğitimlerine genel bir bakış. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2), 110-121.
Malkoç, T. (2004). Üstün yetenekli çocuklar ve müzik eğitimi. A. Kulaksızoğlu, A. E. Bilgili, & M. R. Şirin (Ed), Üstün yetenekli çocuklar bildiriler kitabı (ss. 169-177), İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
MEB Tebliğler Dergisi. (2007). Bilim ve Sanat Merkezi Yönergesi. Sayı: 2593.
Oreck, B. A., Owen, S. V. & Baum, S. M. (2003). Validity, reliability, and equity issues in an observational talent assessment process in the performing arts, Journal for the Education of the Gifted, 27(1), 62-94.
Özoğlu, Ç. S. (2004). Üstün yetenekli öğrencileri araştırmaya yöneltme ve psikolojik danışma sorunları. M. R. Şirin, A. Kulaksızoğlu & A. E. Bilgili (Ed.). Üstün yetenekli çocuklar seçilmiş makaleler kitabı (ss. 387-389). İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
Passow, A. H. & Rudnitski, R. A. (1993). State policies regarding education of the gifted as reflected in legislation and regulation. Storrs, CT: National Research Center on the Gifted and Talented.
Sak, U. (2010). Üstün zekâlılar: özellikleri tanılanmaları eğitimleri. Ankara: Vize Yayıncılık.
San, İ. (1979). Sanatsal yaratma ve çocukta yaratıcılık. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Tunçdemir, İ. (1996). Çoksesli müzik alanındaki kadın devlet sanatçılarımız (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). A. Ü. Sosyal Bil. Ens. Güzel Sanatlar Eğitimi, Ankara.
Tunçdemir, İ. (2004). Çoksesli müzikte ‘Harika Çocuk Kanunu’nun Türk müzik kültürüne et- kisi: İdil Biret-Suna Kan örneği. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı Bildiriler Kitabı,İnönü Üniversitesi, Malatya.
Ünver, E. (2002). Sanat eğitimi. (1. Baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Winner, E. & Martino, G. (2003). Artistic giftedness. In N. Colangelo, G. A. Davis (Eds.), Handbook of gifted education (pp. 335–349). Boston: Allyn & Bacon.
Yazar, T., Aslan, T. & Şener, S. (2014). Sanat eğitimi sorunu olarak ülkemizde ilk ve orta öğretim kurumlarında sanat eğitimine olan ilgisizlik sebepleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 33(2), 593-605.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
